Οι θλάσεις των μυϊκών ιστών αποτελούν τον πλέον συνηθισμένο τραυματισμό σε άτομα που ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες.

Θλάση είναι η ρήξη των μυϊκών ινών που προκαλείται είτε από υπερβολικά έντονη σύσπαση, υπερβολική διάταση είτε από άμεση πλήξη του μυ από κάποιο εξωτερικό παράγοντα (πχ. λάκτισμα).

Με την πρώτη ενόχληση ή πόνο του μυός θα πρέπει να διακόπτεται αμέσως η αθλητική δραστηριότητα, διότι η συνέχισή της μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω τραυματισμό των μυϊκών ινών. Δημιουργούνται δηλαδή σοβαρότερες βλάβες με συνέπεια την αύξηση του χρόνου αποκατάστασης.

Οι αιτίες των μυϊκών θλάσεων είναι οι εξής:

• Μειωμένη ελαστικότητα των μυών από παράλειψη των διατατικών ασκήσεων
• Υπερβολική κόπωση των μυών μετά από παρατεταμένη άσκηση
• Κακός εξοπλισμός (πχ. ακατάλληλα υποδήματα)
• Άσκηση σε υγρό και ψυχρό περιβάλλον
• Κακή διατροφή και έλλειψη καλίου, νατρίου ή μαγνησίου στον οργανισμό
• Κακή τεχνική κατά την εκτέλεση των ασκήσεων, υπερεκτίμηση δυνατοτήτων από τον προπονητή ή τον ίδιο τον αθλητή

Αναλόγως με τον αριθμό των τραυματισμένων μυϊκών ινών, οι θλάσεις διαβαθμίζονται σε πρώτου, δευτέρου και τρίτου βαθμού:

• Πρώτου Βαθμού: παρατηρείται απλή διάταση των μυϊκών ινών (το λεγόμενο “τράβηγμα”) και συνοδεύεται από πόνο κατά την εκτέλεση της άσκησης. Επίσης περιορίζεται η λειτουργικότητα του πάσχοντος μέλους
• Δευτέρου Βαθμού: παρατηρείται μερική ρήξη των μυϊκών ινών με έντονο μυϊκό σπασμό ,αιμάτωμα και οίδημα. Στη συνέχεια σχηματίζεται ουλώδης ιστός στο σώμα του μυός, ο οποίος έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια της ελαστικότητάς του. Επίσης έχουμε μετατόπιση του εκχυμώματος στους παρακείμενους ιστούς, 1-2 μέρες μετά την κάκωση. Σε ενδεχόμενη ρήξη της μυϊκής περιτονίας έχουμε μυοκήλη, δηλ. κήλη του μυός προς τα έξω
• Τρίτου Βαθμού: παρατηρείται πλήρης ρήξη του μυός, με εκτεταμένο αιμάτωμα καθώς και κατάργηση της κινητικότητας του μυός. Κατά την ψηλάφηση εντοπίζεται κοίλωμα του μυός στο σημείο της ρήξης.

Στα κάτω άκρα συχνότερες θλάσεις είναι αυτές του δικέφαλου μηριαίου, του τετρακεφάλου και του γαστροκνημίου.

Στα άνω άκρα θλάσεις παρατηρούνται στον δικέφαλο βραχιόνιο, στον δελτοειδή, στον υπερακάνθιο (στροφείς του ώμου) και στον τρικέφαλο βραχιόνιο. Συχνές είναι επίσης και οι θλάσεις των κοιλιακών οι οποίες απαιτούν συνήθως και μακρόχρονη αποκατάσταση.